2010-11-13

Orthographe ou Ortograf ?

Sa i è, je me lañs é kré añfiñ uñ blog pèrsonèl aprè byiñ déz ézitasyoñ.

- "Mais tu es nul en orthographe !" ke vouz alé me rétorké.
- É byiñ wi mè noñ: je m'èksplik: sañ voulwar me vañté, je sui pluto boñ añ orthographe traditionelle, mè j'è désidé de tou ékrir añ rèspèktañ lè règl de l'ortograf Ortofasil, istwar de moñtré k'avèk uñ pe de voloñté, il è byiñ posibl de siñplifyé l'ortograf frañsèz ... ou tout o mwiñ de l'èkspérimañté.

- "Et pourquoi donc?"
- Tou le moñd parl de la kriz de l'ortograf añ prenañ sela kom un fatalité. Je pañs k'il fo abordé sèt kriz ortograf avèk uñ regar syañtifik. Le livr la struktur dè révolusyoñ syañtifik de Thomas Kuhn moñtr komañ la syañs è régulyèrmañ venu rézoudr dè kriz iñportañt kañ un situasyoñ devenè dézèspéré. Ojourd'ui, l'orthographe française aktuèl atiñ sé limit kar sé règl soñ tro koñpliké é lé jañ n'oñ plu le tañ de l'aprañdr. Un solusyoñ è de rèstriñdr le périmètr foñksyonèl de l'orthographe française o strikt nésésèr : uñ sistèm limité a 2 foñksyonalité: 1 - la posibilité o lokuteur d'un lañg de l'ékrir, 2 - la posibilité o lèkteur de savwar komañ pronoñsé l'ékri. Lé foñksyoñ adisyonèl a sé 2 posibilité dwav ètr suprimé kar èl ne soñ pa iñdispañsabl é añjañdr un koñplèksité adisyonèl d'aprañtisaj. Par ègzañpl l'ajou d'uñ aksañ sirkoñflèks (ègz: hôpital) pour iñdiké uñ añsyiñ "s", ou añkor l'ékritur d'uñ "ch" pour iñdiké un soñ "k" d'orijin grèk ne soñ pa iñdispañsabl ni pour l'ékritur ni pour la lèktur de la lañg. S'è se ke propoz l'Ortofasil, ortograf ke j'adopt doñk pour moñ blog.